دست غول آسایی دراز می شود

از درون سینه ام قلبم را

بیرون می کشد وچنان

می فشاردش محکم که می شکند.

 

دست مهربانی دراز می شود

با چسب و با نوار

قلبم را به هم می چسباند

تا بیش و کم مثل اولش شود.

 

حالا دیگر فهمیده ام

که قلب شکسته هم تعمیر می شود

اما تا نوار و چسب از راه برسد

طفلکی قلب من!

 

باید هی درد بکشد

درد بکشد

و باز

درد بکشد!

 

شاعر: جودیت ویورست

نوشته شده در سه شنبه 92 اسفند 20ساعت ساعت 3:16 عصر توسط *صدای بــــــــاران*| 2 نظر